DNA onderzoek

Wij laten DNA onderzoek doen bij Embark in Amerika. Hiermee heb je maar één swab wangslijmvlies nodig om te testen op meer dan 250 verschillende aandoeningen. De uitslag is opgedeeld in drie categorieën: gezondheid, ras en fysieke kenmerken. Onder fysieke kenmerken alles wat niet te maken heeft met  gezondheid, zoals vachtkleur, oogkleur en lichaamsbouw. Dit is natuurlijk altijd leuk om te weten (je kunt er bijvoorbeeld mee zien of er (on)gewenste kleuren aanwezig zijn) maar vooral de gezondheid is belangrijk!
We zeiden al dat een hond met veel genetische diversiteit een verkleinde kans heeft op erfelijke aandoeningen. Dit is omdat genen in paren voorkomen en de meeste erfelijke ziektes tot uiting komen als de hond twee kopieën van het gen heeft. De hond kan bijvoorbeeld wel een gen van een aandoening bij zich dragen (hij is dan drager), maar er zelf niet ziek van worden. Daarom is DNA testen zo belangrijk, je wilt geen twee dragers bij elkaar zetten, daar komen pups van die lijder zijn en dus ziek (kunnen) worden. 

Ook kan het COI (inteeltpercentage) door Embark berekend worden. Dit vertelt niet alleen het inteeltpercentage van de hond, maar zet deze ook af tegen het rasgemiddelde en het gemiddelde van alle rashonden.

Een aantal erfelijke afwijkingen zijn vooral belangrijk om te weten:

• Degeneratieve Myelopathie (DM) is een erfelijke verlammingsziekte die vergelijkbaar is aan ALS bij de mens. De ziekte vererft autosomaal recessief. Autosomaal betekent niet geslachtsgebonden. Zowel reuen als teven kunnen de ziekte dus krijgen. Recessief wil zeggen dat beide ouders het ziekmakende gen kunnen doorgeven. De ouders hebben als drager van de afwijking zelf geen ziekteverschijnselen. Een lijder krijgt de verschijnselen rond zijn 9e à 10e levensjaar, soms nog later. Het is dus belangrijk dat beide ouders getest worden op de afwijking.
• Chondrodystrofie (CDDY) betekent dwerggroei. Dit kan zorgen voor veranderingen in de vorm en ontwikkeling van de tussenwervelschijven. Dit zijn de stootkussens die de wervels van de wervelkolom met elkaar verbinden en beweging tussen de wervels mogelijk maken. Naarmate de hond ouder wordt verkalken deze, waardoor de beweeglijkheid afneemt. Dit is een normaal verouderingsproces, maar bij honden met chondrodystrofie gebeurt dit op jonge leeftijd. De meeste Franse Bullen zijn dubbeldragers van dit gen, een enkele is drager en er zijn heel weinig vrije dieren. De ziekte vererft dominant, dat betekent dat de aandoening al kan ontstaan als er één van de twee kopieën van het gen aanwezig is. Dubbeldragers hebben natuurlijk wel meer kans op uiting dan enkeldragers. Omdat er nog meer genen meespelen in dit proces is het ook weer niet zeker dat de ziekte zich zal uiten. Net als een geheel vrije geen garanties geeft dat ze nooit rugproblemen krijgen. Wel wordt natuurlijk de kans hierop enorm geminimaliseerd!

Wij zijn erg trots op het feit dat Indy alleen drager is van dit gen!